Agata Lalik
W dniu 12 września 2019 r odbyła się uroczystość upamiętniająca nierozstrzygnięta bitwę pod Birczą. Dokładnie 80 lat temu, 12 września1939r. wojska polskie stoczyły wielogodzinną walkę z niemieckim najeźdźcą na Wzgórzu Chomińskim. Zespół Szkół w Birczy im. mjr. Henryka Dobrzańskiego „HUBALA” oraz działające przy nim stowarzyszenie „Tworzymy lepszą przyszłość” zajęło się przywróceniem i godnym upamiętnieniem miejsca jednej z największych bitew kampanii wrześniowej. Od czterech lat mając namacalny symbol jakim jest obelisk, możemy godnie obchodzić uroczystości związane z wydarzeniami heroicznej walki, odwagi i poświęcenia w obronie Ojczyzny.
Uroczystość rozpoczęła się od Mszy św. w birczańskim kościele, a następnie pod obeliskiem na wspomnianym już wzgórzu.
Rangę wydarzenia podniósł niewątpliwie udział Wojskowej Asysty Honorowej wystawionej przez żołnierzy 5 Batalionu Strzelców Podhalańskich. Uroczyste złożenie meldunku, wciągnięcie na maszt flagi państwowej oraz odśpiewanie hymnu zapoczątkowało apel pamięci oraz hołd składany poległym bohaterom. Wystawiono poczty sztandarowe:
- Związku Kombatantów RP i byłych więźniów politycznych Koła Gminnego w Birczy
- Ochotniczej Straży Pożarnej w Birczy,
- Koła Łowieckiego „Bór”,
- Szkoły Podstawowej im. Henryka Dobrzańskiego „Hubala” w Birczy,
- Niepublicznej Szkoły Podstawowej im. bohaterów 30 Sudeckiego Pułku Piechoty w Kuźminie
- Szkoły Podstawowej im. Bł. Ks. Bronisława Markiewicza w Leszczawie Dolnej.
Przykładem patriotyzmu była godna zauważenia postawa jednego z uczniów, najmłodszego członka grupy rekonstrukcyjnej X D.O.C w Przemyślu, wytrwale trzymającego wartę w stroju z epoki.
Nie sposób wyliczyć przybyłych znamienitych gości, władz zarówno szczebla powiatowego jak i gminnego. Wspomnieniami podzielił się syn walczącego tutaj żołnierza Pan Jacek Paluch. Nie zabrakło mieszkańców – świadków historii, lokalnych patriotów, nauczycieli, mieszkańców, rodziców i uczniów szkoły w Birczy oraz z całej gminy. Złożono wiązanki kwiatów, zapalono znicze, oddano hołd.
Mówią, że my, Polacy lubimy czcić rocznice katastrof, bitew, ogólnie rzecz biorąc wszelkich bolesnych wydarzeń. Nie jest to prawdą. My Polacy mamy honor, szacunek do krwi, do odwagi, do poświęcenia. Wiemy i pamiętamy ile potu, łez i krwi zostało wylanych aby móc mówić w ojczystym języku. Pamięci nikt nam nie odbierze, jak i też wolności, która jest w sercu i umysłach. Składamy należny hołd wszystkim tym, dzięki którym tutaj jesteśmy. Pamięć jest także formą ostrzeżenia aby nigdy więcej nie miała miejsce jakakolwiek forma zniewolenia narodu i próba zagrabienia suwerenności i wolności. Tak, czcimy i czcić będziemy, bo mamy do tego prawo jak i moralny obowiązek. Patriotyzm zaczyna się w domu rodzinnym. Po przez patriotyzm lokalny, społeczny stajemy się świadomymi Europejczykami mocno zakorzenionymi w wartościach własnego narodu.
TAKIE WZGÓRZE
Wróciłam w to miejsce
gdzie jeszcze przed chwilą
zaszeleściły biało-czerwone wstążki
gdzie róże omdlały
tak jak wasze ciała rozerwane pociskiem
W to miejsce
gdzie jeszcze słychać huk salwy honorowej
gdzie obelisk otulają lampki pamięci
gdzie skarga wojskowej melodii jeszcze płynie
Apel pamięci przywołał niezłomnych
szaleńców wolności
snuja się po wrześniowych łąkach
wskrzeszenie pamięcią
Zasłuchaj się w szept wiatru
niesie modlitwę z Kalwarii
snuje tęsknoty skargę
oraz przestrogę
aby ofiara nie była daremną
