Tekst rosyjski tłumaczył Andrzej Leszczyński 13.12.2019 r.
http://www.elbrusoid.org/m/forum/messages/forum190/topic24303/message2010888/
Za te oto „grzechy” zabito Kaddafiego …
W 2011 roku Libijczycy mieli zapewnione:
- Benzyna – tańsza niż woda. 1 litr benzyny – 0,14 USD
- Nowożeńcy otrzymywali w darze od państwa 64 000 $ na zakup mieszkania.
- Edukacja i służba zdrowia – całkowicie bezpłatne. Gdy nie było możliwości wykonania jakiegoś zabiegu w kraju, rząd finansował jego koszty za granicą, w tym podróż i zakwaterowanie.
- Za każdego członka rodziny państwo wypłaca dotację w wysokości 1000 USD rocznie.
- Zasiłek dla bezrobotnych – 730 USD.
- Zamknięcie wszystkich baz wojskowych NATO.
- Wynagrodzenie pielęgniarki – 1000 USD.
- Na każdego noworodka wypłacane jest „becikowe” – 7 000 $.
- Jednorazowa pomoc finansowa na otwarcie osobistej działalności gospodarczej – 20 000 USD.
- Wysokie podatki i opłaty są zabronione.
- PKB na mieszkańca – 14 192 USD
- Edukacja i staż za granicą – na koszt państwa.
- Sieć sklepów dla wielodzietnych rodzin z symbolicznymi cenami na podstawowe artykuły spożywcze.
- Za sprzedaż produktów o przeterminowanej ważności – wysokie grzywny i aresztowanie przez specjalne jednostki policji.
- Część aptek – z bezpłatnym wydawaniem leków.
- Za podrabianie lekarstw – kara śmierci.
- Czynsz za mieszkanie – nie ma.
- Opłata za energię elektryczną dla ludności – nie ma.
- Sprzedaż i spożywanie alkoholu jest zabronione – obowiązuje „tzw. prawo suche”.
- Kredyty na zakup samochodu i mieszkania – nieoprocentowane.
- Usługi pośredników w obrocie nieruchomościami – zabronione.
- Państwo płaci przy zakupie samochodu do 50% ceny, 65% – dla żołnierzy pospolitego ruszenia.
- Po dojściu do władzy wypędził z kraju korporacje międzynarodowe.
- Pod rządami Kaddafiego Murzyni z południowej Libii uzyskali prawa człowieka.
- W ciągu czterdziestu lat jego rządów ludność Libii zwiększyła się 3-krotnie.
- Śmiertelność dzieci spadła 9 – krotnie.
- Długość życia w kraju wzrosła z 51,5 do 74,5 lat.
- Kaddafi postanowił wycofać Libię ze światowego systemu bankowego, a kolejne 12 krajów arabskich chciało pójść w jego ślady
- Stypendium dla studentów na uczelniach krajowych i zagranicznych wynosiło 500 USD miesięcznie.
- Jeśli Libijczyk po obronie dyplomu nie znalazł pracy, państwo wypłacało mu przeciętną pensję, jaką otrzymywał przed podjęciem studiów.
- Libijskie banki były własnością państwa i udzielały nieoprocentowanych pożyczek.
- Libijczycy, którzy chcieli zostać rolnikami, otrzymywali ziemię, dom, sprzęt, nasiona oraz żywy inwentarz, potrzebny do rozpoczęcia działalności.
- Libia nie miała żadnych zagranicznych długów, dodatkowo posiadała rezerwy finansowe w wysokości 150 mld dol.
Nieco informacji o rządach M. Kaddafiego.
Mu’ammar al-Kaddafi [1942-2011] przejął władzę w 1969 roku, Libia wówczas była jednym z najbiedniejszych krajów Afryki. W 2011 roku Libia stała się jednym z najbogatszych krajów Afryki. W oparciu o zyski z eksportu ropy naftowej przywódca był w stanie finansować liczne rządowe inwestycje, nie korzystając z funduszy MFW. Na początek warto wysłuchać wykładu „Libia za Kaddafiego – odkłamany obraz”.
Film video: Libia za Kaddafiego – odkłamany obraz.
https://youtu.be/5F2XGBGLg20
W 1969 roku tylko 25% Libijczyków umiało czytać. Kaddafi w pierwszej kolejności stworzył ludności możliwości nauki, a następnie inwestował w rozwój technologiczny kraju. W 2011 roku 25% Libijczyków posiadało wykształcenie wyższe, w kraju pozostało tylko 13% analfabetów.
Podstawowym problemem w Afryce jest brak wody pitnej, z tego powodu co roku umiera wiele milionów ludzi. Kaddafi zapewnił Libijczykom czystą wodę pitną, a następnie rurociągi planował przedłużyć do sąsiednich państw.
Wielka Sztuczna Rzeka w Libii, 8 cud świata – to największa na świecie podziemna sieć rurociągów, jej długość wynosi 4 000 km, zbudowana jest w oparciu o 1300 studni o głębokości od 80 do 400 metrów. Studnie połączone są rurociągami, których podstawowym elementem są rury o średnicy 4 m i długości 7 m. Do sieci tej woda pompowana jest z 270 szybów głębokich na 100 m. Szacowany koszt 1m³ wody miał wynosić 0,35 centa.
Koszty wykonanych prac do 2011 roku wyniosły około 33 mld $ i w całości zostały pokryte przez rząd libijski. W 2009 roku zrealizowane było 2/3 projektu. Wszystkie odcinki rurociągu zaznaczone na schemacie linią ciągłą zostały ukończone.
Woda była doprowadzana do mieszkań oraz do systemów nawadniania pól na Saharze. Libijczycy mogli uprawiać własne warzywa, zboża i owoce.
22 lipca 2011 siły powietrzne NATO zbombardowały fabrykę w Bredze, produkującą elementy rurociągu. Powodem była rzekoma obecność wyrzutni rakiet na terenie zakładu.
Kaddafi realizował dużą ilość poważnych inwestycji. Nie mając w kraju wystarczającej ilości specjalistów zatrudniał kadrę z innych państw, w tym wielu polskich specjalistów. Polacy budowali drogi, autostrady, mosty, cukrownie, elektrownie, farmy, pracowali w szpitalach jako lekarze i pielęgniarki, w biurach projektów jako geodeci. Przy podpisywaniu umów pośredniczyły polskie firmy, np: Polservice, Polimex-Cekop, Dromex, Kopex, Centrozap, Elektrim, Navimor, Metronex, Hydrobudowa, Cenzin i Budimex. Jednorazowo pracowało tam do 25 tysięcy naszych rodaków.
Mu’ammar al-Kaddafi miał silne poparcie w społeczeństwie oraz był ceniony przez przywódców arabskich państw. Swoją pozycję chciał wykorzystać do wprowadzenia w obieg Złotego Denara, waluty niezależnej od dolara.
SKOK CYWILIZACYJNY W LIBII W CIĄGU 42 LAT RZĄDÓW KADDAFIEGO BYŁ OGROMNY. Jaką pozycję przywódca zajmował w kraju możemy ocenić na podstawie kolejnego filmiku (https://youtu.be/JsWfpHnVgFs). W okresie od 17 czerwca do 31 lipca 2011 co najmniej 5 milionów, tj. 85% ludności Libii manifestowało przeciwko atakom NATO. Największa manifestacja miała miejsce w dniu 1 lipca 2011 roku.
Pomimo poparcia miejscowej ludności oraz skuteczności w realizowaniu ambitnych planów Mu’ammar al-Kaddafi został zabity 20 października 2011 roku w okolicach Syrty.
Niewiarygodnym wydaje się być fakt, że gdy wojska NATO zbombardowały fabrykę w Bredzie pozbawiając miliony osób zdrowej pitnej wody i zamordowano Kaddafiego, w naszej prasie była cisza na temat największego dzieła jego życia – Sztucznej Rzeki na Saharze. Wszyscy pisali o Kaddafim jako o bezwzględnym „dyktatorze”.
Dzisiaj czasami czytamy o akcjach zbierania funduszy na budowę np. pojedynczej studni w Sudanie, a milczy się o inwestycji libijskiego przywódcy.
Nie tłumaczy się też przyczyn obecnego poziomu życia Libijczyków, ani problemu imigrantów z Libii. Kto do tego doprowadził? Kto jest winien? Mądry odpowie sobie sam…
Źródło:
http://www.elbrusoid.org/m/forum/messages/forum190/topic24303/message2010888/
Libia za czasów Mu’ammara al-Kaddafiego
https://www.salon24.pl/u/niewiarygodne/737181,libia-za-czasow-mu-ammara-al-kaddafiego
Tekst rosyjski tłumaczył Andrzej Leszczyński 13.12.2019 r.