Czy większość ludzi musi przyjmować nieprzebadaną do końca eksperymentalną terapię genetyczną? Tzw. pandemię covid-19 może zatrzymać wolna od polityki, etyczna medycyna hipokratesowa uzupełniona zasadami kodeksu norymberskiego z 1947 roku

0
1362
[bsa_pro_ad_space id=5]

Materiał nadesłany do redakcji Polityki Polskiej

[bsa_pro_ad_space id=8]

Czy większość ludzi musi przyjmować nieprzebadaną do końca eksperymentalną terapię genetyczną? Pandemię Covid-19 może zatrzymać i pokonać wolna od polityki, etyczna medycyna hipokratesowa uzupełniona zasadami kodeksu Norymberskiego z 1947 roku.

Większość ludzi dała sobie wmówić, że bez genetycznej terapii eksperymentalnej wszyscy wymrzemy na Covid-19 i jego mutacje. Przerażeni ludzie, jak tonący, który łapie się brzytwy zgadzają się na wszystkie lockdowny, obostrzenia, przymus „wyszczepiania” eksperymentalną substancją genetyczną i łamanie prawa z łamaniem praw obywatelskich włącznie. Nie zwracają oni uwagi na fakt, że bezpośredni lub pośredni przymus przyjmowania zastrzyków, zawierających eksperymentalną substancję genetyczną przeciw Covid-19 łamie fundamentalne zasady cywilizowanej medycyny oraz zagraża zdrowiu i życiu „wyszczepionego”.

Totalny strach paraliżuje racjonalne myślenie, robi z człowieka niewolnika powstającego totalitaryzmu medycznego, z którym, zdaniem wielu publicystów, mamy obecnie do czynienia.

Takiemu niewolnikowi nie przeszkadza nawet olbrzymia ilość ponadplanowych zgonów w czasie lockdownu, dla niego liczy się tylko to, że większość obywateli ocalała.

Aby pokonać pandemię totalnego, bezrozumnego, zwierzęcego strachu przed chorobą Covid-19 i jej kolejnymi mutacjami konieczne jest przedstawienie ogółowi społeczeństwa alternatywnego, niezależnego programu zatrzymania i pokonania choroby Covid-19 bez lockdownów, maseczek i przymusowego „wyszczepiania” eksperymentalną substancją genetyczną.

Podstawowymi elementami alternatywnego programu są:

  1. Profilaktyka, kładąca nacisk na zachowanie i podnoszenie naturalnej odporności człowieka, krytycznie odnosząca się do obowiązku noszenia masek ochronnych poza miejscem zamieszkania w okresie pandemii
  2. Terapia, w oparciu o skuteczne lekarstwa sprawdzone praktycznie, takie jak np.: amantadyna – w Polsce stosowana półlegalnie, bądź iwermektyna – w Indiach stosowana legalnie.

Całościowy program alternatywny są w stanie opracować dla Polski lekarze i naukowcy z pozarządowych struktur organizacyjnych:

Podstawowe elementy takiego programu już od pewnego czasu promują i stosują osiągając pozytywne rezultaty, niezależni lekarze.

Za takie postępowanie grozi im ze strony Izb Lekarskich utrata prawa do wykonywania zawodu. Niezależnych lekarzy wspierają i bronią wyspecjalizowane w kwestiach bezpieczeństwa zdrowotnego polskie i zagraniczne organizacje pozarządowe, których lista jest przedstawiona w dalszej części tekstu.

W związku z panującą w Polsce od chwili ogłoszenia pandemii Covid-19 skrajnie tragiczną sytuacją zdrowotną, potrzeba pilnie programu naprawy i wzmocnienia niewydolnego, źle zorganizowanego systemu ochrony zdrowia.

Program ten powinien obejmować oprócz zmian organizacyjnych również kwestie finansowania. Koniecznym wydaje się ponadto dostosowanie do potrzeb teraźniejszości systemu tworzenia prawa medycznego w postaci jasnych, jednoznacznych, stojących na wysokim poziomie merytorycznym i etycznym ustaw i rozporządzeń. Prawo to winno opierać się na fundamentalnych podstawach cywilizowanej medycyny – zasadach Kodeksu Hipokratesa, wspartych międzynarodowym Kodeksem Norymberskim, który ma zapobiegać powrotowi przymusowych eksperymentów medycznych na ludziach.

Rada do Spraw Zdrowia Publicznego przy Ministrze Zdrowia – najważniejszy organ opiniodawczo-doradczy w polskim systemie ochrony zdrowia, który powinien przygotowywać dla władz projekty ustaw i rozporządzeń, nie jest wystarczająco kompetentny, aby mógł rzetelnie spełniać swoje zadania. W jego składzie brak przedstawicieli senatów akademickich uczelni medycznych i weterynaryjnych (po jednym z każdej), oraz brakuje przedstawiciela samorządu terytorialnego z obszarów wiejskich. Ponadto pominięte są wyspecjalizowane, wysoce merytoryczne w kwestiach bezpieczeństwa zdrowotnego organizacyjne struktury pozarządowe, takie jak na przykład:

  • Ordo Medicus – oddolna inicjatywa społeczna lekarzy i naukowców różnych dziedzin na rzecz promocji zdrowia, wolności osobistej, wolności słowa i niezależnej nauki. Inicjatywa powstała w marcu 2021 w reakcji na antynaukowe, antyspołeczne, nieekonomiczne i często bezprawne zarządzanie kryzysem koronawirusowym przez polski rząd i jego doradców medycznych.
  • Polskie Stowarzyszenie Niezależnych Lekarzy i Naukowców (PSNLiN) – pozaparlamentarna organizacja, dokonująca rzetelnej analizy przyczyn i skutków związanych z COVID-19.
    Pracują w niej utytułowani specjaliści z zakresu medycyny i prawa, a także przedstawiciele polskich przedsiębiorców.
  • Ogólnopolskie Stowarzyszenie Wiedzy o Szczepieniach „STOP NOP” – organizacja walcząca od kilku lat o racjonalne, etyczne stosowanie bezpiecznych lekarstw i szczepionek w profilaktyce i leczeniu człowieka. Organizacja zajmuje się w okresie pandemii niesieniem pomocy prawnej osobom poszkodowanym w wyniku eksperymentalnych szczepień na Covid-19, często wymuszanych różnymi sposobami przez władze i pracodawców.

Przedstawiciele senatów akademickich uczelni medycznych i weterynaryjnych wraz przedstawicielem samorządu terytorialnego z obszarów wiejskich winni wchodzić w skład Rady do Spraw Zdrowia Publicznego przy Ministrze Zdrowia jako stali członkowie. Przedstawiciele pozarządowych struktur organizacyjnych powinni wchodzić w skład Rady na czas określony ustawą, po uzyskaniu pisemnego poparcia wymaganej ustawowo liczby obywateli.

Michał Jabłoński

[bsa_pro_ad_space id=4]